28.03.2023 – Siedliska Permakulturowe

28 marca 2023 roku odbędzie się darmowa, zdalna konferencja praktyków na temat Siedlisk Permakulturowych. Udział wezmą praktycy i eksperci w zakresie permakultury, ogrodnictwa.

Więcej informacji na stronie FB

Plan Wydarzeń:

8:00 – 9:30 – Agata Grzywińska (Fundacja Żywa Przestrzeń) * Projekt siedliska permakulturowego w Bryńsku

10:00 – 10:30 – Jolanta Tunkiewicz (Naturalny Styl Bycia) * Stworzenie naturalnego przydomowego siedliska permakulturowego

11:00 – 11:30 – Paweł Karpiński (Złoty Klon) * Siedlisko Permakulturowe Złoty Klon

12:00 – 12:45 – Maria Kipek, Agnieszka Krzyżostaniak (Jungle Van Studio Architektury Krajobrazu) * Ogród – Proces Projektu

13:15- 14:00 – Kamil Nowak (Fundacja Dumni z Elbląga) * Turkusowe zarządzanie społecznością siedliska permakulturowego

14:30 – 15:15 – Daria Wingert  (Ogród na Łące) * Permakultura na glinie — perspektywa osobista

15:45 – 16:30 – Wojciech Nowak (Politechnika Świętokrzyska) * Architektura w permakulturze: ekologiczna a naturalna symbioza czy wykluczenia 

17:00 – 18:00 – Justyna Szerechan-Orchowska (NaturaProjekt.pl) * Projektowanie permakulturowe pod kątem: ptaków, owadów, płazów oraz gadów

18:30 – 19:30 – Magdalena Górska (eKodama) * Centrum społecznościowo edukacyjne — Naturalny Zakręt 🙂 – opowieść o powstawaniu miejsca

20:00 – 22:00 – Anna Bator (Politechnika Świętokrzyska) * Architektura w permakulturze: ekologiczna a naturalna symbioza czy wykluczenia

ZAPISZ SIĘ TU


Agata Grzywińska (Fundacja Żywa Przestrzeń) – Projekt siedliska permakulturowego w Bryńsku

Agata Grzywińska – działaczka społeczna, prezeska Fundacji Żywa Przestrzeń, pasjonatka języka rosyjskiego, słowiańszczyzny, permakultury, przewodniczka dialogu.

Streszczenie: O PERMAKULTURZE dowiedziałam się w 2012 roku, ale ogród permakulturowy, tak na poważnie, dopiero zaczynam. Chciałabym swoim wystąpieniem pokazać jak zacząć, a przynajmniej jak zaczęłam ja,  co w moim przypadku było konieczne, aby mieć w ogóle możliwość praktykowania PERMAKULTURY.


Jolanta Tunkiewicz (Naturalny Styl Bycia) – Stworzenie naturalnego przydomowego siedliska permakulturowego w województwie pomorskim

Dorastając w rolniczej rodzinie, od dziecka byłam wrażliwa na piękno i delikatność natury. Brałam też czynny udział już jako dziecko w pracach na roli i ogrodzie,oraz przy wypasaniu krów.  Powiem szczerze, że już wówczas zauważyłam jaki ogrom pracy trzeba włożyć, aby wszystko zorganizować i żeby funkcjonować według cykli czterech pór roku.

Wówczas zarzekałam się, że nie będę tak żyć. Natomiast lata mijały, przeprowadzka do miasta, praca w sklepie, potem na kopalni, oraz wiele przeprowadzek, i założenie rodziny, i ciągłe bycie w miejskim zgiełku nie pasowały do mnie, marzyłam o swoim domku z kominkiem, ogrodem z kwiatami i warzywnikiem, gdzie mogłabym spokojnie i bez pośpiechu delektować się kontaktem z naturą…śpiewem ptaków, obserwacją bogactwem natury.

Fot. Jolanta Tunkiewicz

Dużo podróżowałam w ostatnich latach, ale takiego zapachu lasu, ziemi, łąk i pól nie ma nigdzie na świecie. Wówczas też zrodziła się pasja do fotografii.

No i zupełnie przypadkowo w 2018 roku w  internecie znalazłam ogłoszenie działek na sprzedaż i dosłownie w miesiąc byłam w posiadaniu kawałka ziemi nad jeziorem…pokochałam to miejsce od razu i zaczęły się plany. Dopiero w zeszłym roku zakończono nowy plan zagospodarowania przestrzennego i od tej wiosny chcę  krok po kroku budować miejsce na zrealizowanie planów.

Streszczenie: Chcę zwrócić w wystąpieniu uwagę na bardzo moim zdaniem ważny aspekt, jakim jest rodzina i rola kobiety. Pragnę zwrócić uwagę kobiet, aby szanowały swój Boski pierwiastek, jakim jest delikatność, radość, wewnętrzna siła budowania, dawania życia i pomnażania. Ktoś kiedyś powiedział, że Szczęśliwa kobieta w domu, to szczęście całej rodziny — bardzo mi się to spodobało i wierzę, że kobieta zadbana i doceniana zwróci i pomnoży  otrzymany Dar. 

Maria Kipek, Agnieszka Krzyżostaniak (Jungle Van Studio Architektury Krajobrazu) – Ogród — Proces Projektu

Maria Kipek — Architektka krajobrazu, projektantka ekologiczna, założycielka Jungle Van — mobilnego studia architektury krajobrazu. Tancerka, choreografka.

Agnieszka Krzyżostaniak — Ogrodniczka, projektantka ogrodów, zielarka, pasjonatka roślin, mama. Pielęgnuje swój ogród, w którym teorię przekłada na praktykę. 

Projektujemy ogrody pełne życia, łamiąc paradygmaty. Oprócz projektowania zajmujemy się również edukacją ekologiczną, organizując leśne warsztaty dla najmłodszych, a także dla dorosłych

Streszczenie: 

1. Proces projektowania — Relacje w projekcie.  Opowiemy Wam o tym jak wygląda nasz proces projektowania ogrodu. Co dla nas jest najważniejsze i co sprawia, że projekt staje się permakulturowy, a nie konwencjonalny. Nowe podejście do relacji inwestor-projektant. 

2. Powstawanie projektu. Przedstawimy wam oś czasu projektu ogrodu. Potem wejdziemy głębiej, pokazując poszczególne części projektu na planszach.

3. Faza I — obserwacja i zbieranie informacji, uczenie się kontekstu przestrzeni. Podsumujemy pierwszą fazę, której rezultatem jest (najistotniejszy podczas procesu projektowania) efekt wow!  

4. Faza II wykonawcza — etapowanie, dobór gatunkowy roślin, działanie. Wczuwamy się w Naturę, proponujemy konkretne połączenia, czego efektem są ogrody leśne, gildie, systemy samonapędzające się. Pokażemy Wam na przykładach jak sobie z tym poradzić, żeby nadmiar pracy na początku nie przytłoczył. 

5. Podsumowanie i zakończenie.

Kamil Nowak – (Fundacja Dumni z Elbląga) – Turkusowe zarządzanie społecznością siedliska permakulturowego

Kamil Nowak — edukator, wizjoner, przedsiębiorca, business coach, specjalista do spraw międzynarodowych znający biegle kilka języków, a w kolejnych kilku czyta i może się skomunikować, jednym słowem człowiek renesansu rodem z Elbląga. Pełni rolę prezesa zarządu Fundacji Dumni z Elbląga, która prowadzi ambitny projekt Centrum Edukacyjnego, gdzie nacisk kładziony jest na budowanie wspólnoty, umiejętności współpracy i zdrowej komunikacji, które realizowane są w toku kilkunastu różnych przedmiotów zajęć, m.in. budowy samo zarządzających turkusowych/zwinnych się organizacji, pracy z emocjami oraz oczywiście ekologicznego ogródkowania i gotowania

Turkusowe ekologiczne siedliska – “Turkus”, tudzież po angielsku “teal”, przyjął się jako kolor symbolizujący nowatorski model organizacji podążający za rozwojem ludzkiej świadomości. Z jednej strony jest to odejście od hierarchii na rzecz egalitarnych relacji, z drugiej strony zwiększenie poczucia zaangażowania każdego współpracownika, ich wzajemnego zaufania do siebie nawzajem oraz poziomu spełnienia i samorealizacji. 

Żywność pozyskiwana w sposób naturalny i naturalne budownictwo to jak wiemy główna cecha siedlisk, którym poświęcona jest konferencja, ale dobrze też rozumiemy, że najważniejsza jest dla wielu osób angażujących się w te projekty chęć zbudowania wspólnoty, realizacji pewnych głębokich idei płynących z serca, prawdziwej duchowej samorealizacji. Wiemy także z doświadczenia wielu siedlisk, jak zarządzanie wielu wspólnot wymaga wsparcia, by relacje zaangażowanych osób mogłyby być zdrowe, bez przeradzania się w małe wodzowskie organizacje przypominające czasami społeczności na wzór sekty rządzonej przez jednego silnego nieznoszącego sprzeciwu i różnicy zdań “ego-lidera” podporządkowującego sobie pozostałe osoby w ramach siedliska.

Zdrowe ekologiczne siedlisko idące za rozwojem ludzkiej świadomości dużo lepiej odnajdzie się w atmosferze kreowanej przez “eko-liderów”, a o transformacji jednostki od EGO-lidera do EKO-lidera, organizacji od EGO-zespołu do ECO-zespołu oraz społeczeństwa od EGO-społeczności do ECO-społeczności opowie właśnie Kamil Nowak.


Daria Wingert  (Ogród na Łące) – Permakultura na glinie — perspektywa osobista

Fot. Daria Wingert

DARIA WINGERT – absolwentka UJ w Krakowie. Z wykształcenia etnolog. Przedsiębiorca w branży budowlanej. Pasjonatka kultury celtyckiej, średniowiecznej, malarstwa symbolicznego, surrealistycznego oraz ruchu Arts & Crafts. Była mieszkanka blokowisk, której udało się spełnić marzenie o ogrodzie. Podróżniczka, która w pewnym momencie stwierdziła, że jednak woli spędzać czas na swojej łące, niż na lotniskach czy w samochodzie. Ogrodniczka, projektantka, artystka. 

Ogród na Łące został nagrodzony w finale konkursu „Ogrody przyjazne Naturze”, organizowanego przez Zespół Parków Krajobrazowych Województwa małopolskiego, w edycji z 2022.

Streszczenie wystąpienia: Permakultura, glina, karczowniki… i czas tylko na weekendach. Co z tego mogło wyjść? Nasz Ogród na Łące zaczęliśmy razem z mężem tworzyć dekadę temu. Od zera. Bez doświadczenia. Nie było łatwo. Nie było pięknie. I w konfrontacji z żywiołem często było to bardzo frustrujące. W międzyczasie, podróżując, miałam okazję widzieć amerykańskie ogrody naturalistyczne, w stylu preriowym i New Perennial (m.in. te projektowane przez Pieta Oudolfa) oraz naturalną roślinność preriową. Po paru latach ciężkich prób stworzenia ogrodu na ugorze, który błyskawicznie zamieniał się w łąkę, dowiedzieliśmy się o permakulturze. Inspirował nas zwłaszcza Sepp Holzer i Bill Mollison. Ale w głowie wciąż miałam jakiś tam wariant prerii.

Chcę przybliżyć Wam historię naszego miejsca, które znajduje się w Wiśnicko-Lipnickim Parku Krajobrazowym, oraz realia uprawy ogrodu użytkowo-ozdobnego na glebie gliniastej. Jakie są plusy, jakie minusy naszego siedliska. Co udało się zrealizować do tej pory. Jakie mamy plany. Jak z roku na rok zmienia się nasze najbliższe środowisko.

Uwzględniając własne doświadczenia, odpowiem na następujące pytania:

  • Jak uprawiać w ciężkiej, zbitej glebie gliniastej?
  • Jak zrobić próchnicę na łące?
  • Kompostowanie in situ. O co chodzi?
  • Gatunki rodzime czy obce? Jakie rośliny preriowe występują od dawna w naszych ogrodach?
  • Czy taki ogród trzeba podlewać?
  • Czy bulwki trawy są jadalne?
  • Po co ściółkować? Czym ściółkować? Skąd brać ściółkę? Wady i zalety różnego rodzaju ściółek. Czy zrębki drzewne szkodzą uprawom?
  • Altana wierzbowa i dlaczego cień drzew jest lepszy, niż ten pod żaglem przeciwsłonecznym?
  • Sarny, ślimaki i reszta. Czy będziesz miał co jeść?

Słowa kluczowe: permakultura, łąka, ogród preriowy, Prairie Garden, gleba gliniasta, Pogórze Wiśnicko-Lipnickie


Wojciech Nowak (Politechnika Świętokrzyska) – Architektura w permakulturze: ekologiczna a naturalna symbioza czy wykluczenia 

Wojciech Nowak (fb Wojtek Hellkite) Rainbow Warrior, ogrodnik Gai, od zawsze zafascynowany roślinami i zwierzętami. Głęboko połączony z naturą i jej oczyszczającymi wibracjami. 5 lat doświadczeń życia całorocznego na działce ROD i permakulturze na zrębkach drzewnych w warunkach społeczności Rodzinnych Ogrodów Działkowych. Uwielbiam współpracę z pozytywnymi ludźmi i śpiewanie mantr. Wielbiciel medycyny dżungli.

Fot. Wojciech Nowak

Streszczenie wystąpienia: Problem 1: Tradycyjne ogrodnictwo na gołej ziemi jest bardzo czasochłonnym i pracochłonnym procesem, zwłaszcza jeśli chodzi o odchwaszczanie. Ten aspekt sprawia, że ​​jest to bardzo nieatrakcyjne dla wielu osób, które byłyby zainteresowane nauczeniem się, jak uprawiać własne jedzenie.

Rozwiązanie 1: Wszyscy odwiedzający ogród podziwiają leniwego, odnoszącego sukcesy ogrodnika z ogrodem pełnym jedzenia. To wrażenie niesie ze sobą wiele motywacji i fascynacji permakulturowym ogrodnictwem na zrębkach drzewnych.

Problem 2: Tradycyjny sposób rozpoczynania zieleniny z nasion na wiosnę wymaga dużo czasu, aby rośliny urosły na tyle duże, aby stać się znaczącym źródłem wiosennej zieleniny, co stawia ogrodnika w sytuacji, w której musi kupować sadzonki komercyjnie, aby zaspokoić jego potrzeby.

Rozwiązanie 2: B. Rośliny zielone, takie jak pokrzywa, rukola i roszponka, przykryte przez cały rok ściółką, przetrwają zimę pod ziemią i zaczną odrastać zielone części bardzo wczesną wiosną bez żadnego wysiłku ze strony ogrodnika. To automatyczna obfitość permakultury. Wysokiej jakości obfitość zieleni w przeciwieństwie do komercyjnych źródeł zieleni stawia wszystkich gości ogrodowych w zachwycie. Wiosenne warzywa bez wysiłku są pożądanymi smakołykami dla każdego.

Problem 3: Dłuższe okresy pracy w ogrodzie mogą stać się monotonne. Wykonywane tylko przez ogrodnika z prostą perspektywą posiadania całego plonu dla siebie.

Rozwiązanie 3: Udostępnianie plonów za pomoc w ogrodzie. Praktyczna edukacja daje gościom w ogrodzie praktyczne umiejętności i pewność siebie. Mogą z powodzeniem przyczynić się do dobrego samopoczucia ogrodu. Wracają do domu bogatsi w doświadczenie i trochę jedzenia świeżo odebranego z ogródka, którym dzielą się dalej. A na wiosnę przecież permakulturowy ogrodnik ma nadmiar zieleniny.

Problem 4: Goście i pomocnicy odwiedzający ogród często tęsknią za ogrodem i kontaktem z naturą i roślinami będąc w mieszkaniu w blokach. Dzisiejsze odłączenie społeczeństwa od natury utrzymuje ludzi w niezdrowym i niekomfortowym stanie stresu, niepokoju i emocji.

Rozwiązanie 4: Relaks w ogrodzie w oczyszczających wibracjach matki natury. Najlepszym sposobem na uspokojenie zestresowanego umysłu i emocji jest doświadczenie oczyszczającej i uspokajającej mocy wibracji Matki Natury. W praktyce jest to uziemienie się poprzez leżenie lub siedzenie na ziemi w ogrodzie, w otoczeniu kwitnących kwiatów i śpiewających ptaków.

Każdy ogrodnik permakultury powinien zaangażować pomocników i wolontariuszy w swoje doświadczenia w ogrodzie, aby życie w ogrodzie było przyjemniejsze i połączone.


Justyna Szerechan-Orchowska (NaturaProjekt.pl) – Projektowanie permakulturowe pod kątem: ptaków, owadów, płazów oraz gadów

Fot. Justyna Szerechan-Orchowska

Justyna Szerechan-Orchowska od kiedy pamiętam, lubiłam być w „przyrodzie”, zbierać i podziwiać  ślimaki, przyglądać się wygrzewającej się na kamieniu jaszczurce, czy napotkanej żabie, pająkowi,  czy motylowi. Bogactwo przyrody zachwycało i zachwyca mnie do dzisiaj. Lubiłam bawić się w  podchody, chowanego, godzinami włóczyć się w terenie obserwując świat zarówno roślinny jak i  zwierzęcy, słuchać szumu drzew i chrzęstu wysuszonych liści, śpiewu ptaków, koncertów  świerszczy… Jako nastolatka bardzo zaczęłam się interesować wymiarem „ochroniarskim” naszego  środowiska, czego rezultatem było ukończenie studiów z zakresu „Ochrony Środowiska”. Później  uzupełniłam swoje wykształcenie o „Architekturę Krajobrazu”. Teraz wraz z mężem prowadzimy  rodzinną firmę. Ja zajmuję się projektowaniem ogrodów, głównie przydomowych. Razem je  zakładamy i pielęgnujemy! 

W mojej pracy bardzo lubię kontakt z ludźmi, poznawanie ich potrzeb i tworzenie ogrodów  takich, jakie będą ich miejscem na Ziemi. W procesie projektowania ważny jest dla mnie aspekt  przyjazności ogrodu dla zwierząt. Tak, żeby ogród i dla właścicieli i pojawiających się w nim gości  był miejscem przyjaznym, takim, w którym chce się być

Streszczenie: 

1. Ptaki w ogrodzie. Jak urządzić ogród, żeby ptaki chciały i mogły w nim mieszkać. Ważne  elementy to: miejsca do budowy gniazd, stołówka – rośliny, które można zjeść, schronienie na zimę. 

2. Owady w ogrodzie. Jak stworzyć ogród, w którym pojawią się zapylacze (trzmiele, pszczoły  muchówki, motyle te dzienne i nocne. Czy rośliny miododajne to wszystko, o czym należy  pamiętać? 

3. Ogród przyjazny dla płazów i gadów. Warunki niezbędne dla występowania płazów i gadów w  naszym otoczeniu. Miejsca do składania jaj, żerowiska i miejsca do zimowania.


Paweł Karpiński (Złoty Klon) – Siedlisko Permakulturowe Złoty Klon

Paweł Karpiński ekspert od budownictwa naturalnego, permakulturzysta, miłośnik natury, mechanik, biznesmen.

Stworzyliśmy wspólnie z żoną oraz wolontariuszami z całego świata dom w kształcie ośmiokąta. Prowadzę z żoną siedlisko: Złoty Klon w Kijance Prowadziliśmy wiele warsztatów związanych z budownictwem naturalnym oraz ogrodnictwa. Pomagaliśmy w tworzeniu innych siedlisk: permakulturowo-ekologicznych.

Fot. Paweł Karpiński

Z naszego punktu widzenia życie w takiej osadzie daje bliski kontakt z naturą oraz większą świadomość współcześnie otaczającego nas świata. Moja żona pochodzi z Warszawy a ja z Brwinowa 20 km od Warszawy. Przeprowadzenie się na wieś spowodowało, że zmienił się nasz światopogląd i dzisiaj jesteśmy bardziej wrażliwi na otaczającą nas przyrodę. Bardzo ważne jest również dla nas czyste środowisko naturalne, które nas otacza. Więcej na temat gospodarstwa Pawła i jego pomysłów przedstawimy w nowym artykule.

dr Anna Górska

Anna Górska – dr nauk społecznych w dyscyplinie nauk o polityce i administracji. Adiunkt Instytutu Nauk Ekonomicznych i Opiekun Studenckiego Koła Naukowego INE w Staropolskiej Akademii Nauk Stosowanych w Kielcach. Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i Polskiego Naukowego Towarzystwa Marketingowego. Doktorat obroniła na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa. Absolwentka studiów doktoranckich z nauk ekonomicznych w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Autorka książki pt. „Unia Europejska wobec problemu ubóstwa energetycznego w wybranych państwach członkowskich” oraz współautorka wielu monografii, publikacji naukowych z zakresu polityki UE, polityki gospodarczej, nauk ekonomicznych, bezpieczeństwa i energetyki oraz zarządzania i marketingu. Redaktor tematyczny Zeszytów Naukowych Gospodarka i Finanse. Prowadzi wykłady i seminaria z analizy finansowej oraz marketingu. Współpracowała jako ekspert ds. bezpieczeństwa energetycznego z Instytutem Wymiaru Sprawiedliwości w zakresie prawnych aspektów ubóstwa energetycznego i przestępstwa kradzieży energii elektrycznej. Recenzentka artykułów naukowych i prac dyplomowych. Promotor 99 prac magisterskich i licencjackich. Główne zainteresowania badawcze: ubóstwo energetyczne, OZE, energetyka, prawo energetyczne, zrównoważony rozwój, bezpieczeństwo energetyczne, polityka gospodarcza, polityka Unii Europejskiej, międzynarodowe stosunki gospodarcze oraz analiza finansowa, rachunkowość, ekonomia, marketing i e-marketing.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *